υπεραντανακλαστικότητα

η, Ν ιατρ. έξαρση τών αντανακλαστικών, η οποία μπορεί να υποδηλώνει βλάβη τού κεντρικού κινητικού νευρώνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. hyperreflectivite < hyper- (< υπερ-*) + reflectivite (πρβλ. αντανακλαστικότητα)].